این 9 بازیگر سینما آدم کشته اند + عکس ها و جزییات

در صنعت سرگرمی آمریکای شمالی گاهی مشاهیر برجسته مرتکب و متهم به جرائمی جدی و غیر قابل چشم پوشی می‌شوند که شهرت آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بیل کازبی آر. کلی، وینس نیل از جمله این افراد مشهور هستند.

به گزارش رکنا، در حالی که جرائم دیگر مثل نوشیدن مشروبات الکلی و تعرض‌های جنسی جرائم خیلی مهمی هستند، اما هیچ چیز به اندازه قتل دردسر ساز نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او. جی. سیمپسون یکی از مشهور‌ترین دادگاه‌های قتل را داشت و محاکمه او در دهه نود میلادی به دادگاه قرن مشهور شد. البته او در این دادگاه هرگز محکوم نشد.

کیتلین جنر

کیتلین جنر، قهرمان سابق المپیک سال ۲۰۱۵ در بزرگراهی در مالیبو کالیفرنیا به چند ماشین دیگر برخورد می‌کند و باعث می‌شود چند ماشین دیگر هم با یکدیگر تصادف کنند. در این تصادف زجیره‌ای فردی ۶۹ ساله کشته می‌شود و خانواده اش بر علیه جنر شکایت می‌کنند.

سلمان خان

در سال ۲۰۰۲ سلمان خان، ستاره سرشناس فیلم‌های بالیوود، در هنگام رانندگی و منحرف شدن به پیاده رو، یک بی خانمان را می‌کشد و به چند نفر دیگر نیز آسیب می‌زند. راننده سلمان خان مدعی می‌شود که در شب حادثه او راننده بوده، اما این ادعا رد و سلمان خان به ۵ سال زندان محکوم شد. او پیش از آن هم به شکار غیرقانونی متهم شده بود که البته در این پرونده تبرئه شد.

ماکیل جیس

او که برای بازی در سریال تلویزیونی «محافظ» شناخته می‌شود در آوریل سال ۲۰۱۴ به قتل همسرش متهم و دستگیر شد. بر خلاف دیگر جرائمی که بازیگران به شیوه‌های مختلف از آن قسر در می‌روند، او به سزای اعمالش رسید و به ۴۰ سال زندان محکوم شد.

فلیسیا پیرسون

پیرسون که از کودکی با مشکلات خانوادگی دست و پنجه نرم می‌کرده است، برای بازی در سریال «وایر» شناخته می‌شود. او پیش از آنکه برای بازی در سریال‌های تلویزیونی به شهرت برسد برای شلیک و کشتن یک نفر شش و سال و نیم در زندان به سر می‌برد. در سال ۲۰۰۸ اتهاماتی در زمینه مواد مخدر به وی زده شد و او به ۷ سال حبس تعلیقی محکوم شد.

لیلو برانکاتو

برانکاتو سال ۲۰۰۵ به جرم مشارکت در قتل یک افسر پلیس در حین سرقت از یک خانه و حمل مواد مخدر دستگیر شد. او به همراه شخصی دیگر که او را در این سرقت همراهی می‌کرد با پلیس درگیر می‌شوند و با شلیک گلوله به زندگی او پایان می‌دهند. او در این قتل مقصر شناخته نمی‌شود، اما به جرم سرقت مسلحانه نزدیک به ۱۰ سال در زندان به سر برد. او در سال ۲۰۱۳ از زندان آزاد شد.

امی لوکین

این بازیگر که در دهه ۹۰ میلادی فعالیت می‌کرد، بعد از ازدواج تصمیم گرفت از بازیگری خداحافظی کند. بعد از تحقیقات مشخص شد که او ۲۰ مایل بیشتر از سرعت مجاز رانندگی می‌کرده و همینطور میزان الکل در خون سه برابر میزان قانونی بود. او به خاطر این قتل با تخفیف دو ساله، سه سال به زندان محکوم می‌شود.

چارلز داتون

او که در سریال‌ها و فیلم‌های بیشماری از جمله «بیگانه ۳» و «ذهن‌های جنایتکار» بازی کرده است، در سن ۱۷ سالگی در یک درگیری خیابانی یک نفر را به ضرب چاقو کشت. البته او مدعی شد که اول مقتول به سمت وی حمله کرده است. اما در هر صورت سرانجام مقصر شناخته و به هفت سال حبس محکوم شد. او بعد از آزادی هم دوباره به دلیل حمل سلاح مرگبار دوباره راهی زندان شد. او در زندان به صورت تصادقی یک کتاب در مورد نمایشنامه می‌خواند و همین باعث علاقه او به بازیگری می‌شود.

لین گاریسون

او که به خاطر بازی در سریال «فرار از زندان» شناخته می‌شود، سال ۲۰۰۶ حین رانندگی یک با یک جوان ۱۷ ساله تصادف می‌کند. او به ۳ سال زندان محکوم می‌شود.

متیو برودریک

این بازیگر هنگامی که در حال رانندگی در ایرلند شمالی بود، از روبرو با یک اتومبیل دیگر تصادف می‌کند که در این حادثه دو سرنشین اتومبیل که مادر و دختر بودند، کشته می‌شوند. در حالی که او می‌توانست برای این جرم به ۵ سال زندان محکوم شود، او مدتی پیش تصمیم داشت با خانواده دو نفره ای که در حادثه تصادف به قتل رسیدند، ملاقات کند.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

منبع: رکنا

کلیدواژه: سهام عدالت قیمت خودرو کرونا قتل تصادف قتل مواد مخدر سرقت سرقت مسلحانه ازدواج اخبار حوادث تصادف جرم سرقت قتل جنایت بازیگر سهام عدالت قیمت خودرو کرونا فیلم کرونا بازیگر سینما و تلویزیون قتل آزار و اذیت قیمت پزشک ایران تلگرام اسباب بازی های سال زندان محکوم بازی در سریال سلمان خان محکوم شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۱۲۴۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزئیاتی جالب درباره دنیای پرزرق و برق و باشکوه بازیگری بهرام افشاری

آفتاب‌‌نیوز :

نمایش «چه کسی جوجه تیغی را کشت» به نویسندگی و کارگردانی بهرام افشاری و بازی افشاری و تینو صالحی تا ۲۱ اردیبهشت ماه در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است. این اثر نمایشی که در دور جدید اجرا‌های خود با استقبال مخاطبان روبه‌رو شده قرار است به زودی در شهر اصفهان نیز اجرا داشته باشد. محدثه واعظی پور منتقد و فعال رسانه‌ای یادداشتی درباره این اثر نمایشی نوشته و به ویژگی‌های نمایش افشاری که این روز‌ها تبدیل به ستاره پولساز سینما نیز شده، پرداخته است.

در این یادداشت آمده است:

«عشق به بازیگری و دنیای سینما، دستمایه ساخت فیلم‌های مختلف و طرح روایت‌های متنوع بوده است، این عشق سودایی که بسیاری را درگیر و مهمتر از آن سرخورده کرده، موضوع اصلی نمایش «جوجه تیغی» به کارگردانی بهرام افشاری بازیگر تئاتر و سینما بود، نمایشی که بر اساس مونولوگ پیش می‌رفت و افشاری، راوی آن، زندگی شخصی و تجربه‌های خود را با قصه و خیال در هم آمیخته و داستان جوانی شهرستانی را روایت می‌کرد که عشق به بازیگری او را به تهران و پشت صحنه سینما آورده است. اواخر دهه ۹۰، وقتی «جوجه تیغی» روی صحنه رفت، افشاری بازیگر شناخته شده تئاتر بود، اما مثل امروز در سینما محبوب، مشهور و پولساز نبود. آن‌هایی که نمایش‌های «دیابولیک: رومئو و ژولیت» (آتیلا پسیانی) یا «پاییز» (نادر برهانی مرند) و «دن کاملیو» (کوروش نریمانی) را دیده‌اند، او را به خاطر می‌آورند. بازیگر هم‌نسل نوید محمدزاده و هوتن شکیبا که حضورشان در تئاتر، مژده تولد نسلی تازه را می‌داد. بازیگرانی مستعد که تئاتر، خانه اصلی‌شان بود، اما بالاخره کشف شدند و مقابل دوربین رفتند.

افشاری، به خاطر ویژگی‌های ظاهری‌اش اغلب در نقش‌های کمدی و فضا‌های طنزآمیز روی صحنه می‌رفت، صدای خوب، قدرتش در بداهه‌گویی و انعطاف بدنی‌اش کمک می‌کرد تا برای خنداندن تماشاگر، دست به هر ترفندی بزند و بازیگر شیرینِ روی صحنه باشد. اگر چه نقش جدی‌اش در «دیابولیک: رومئو و ژولیت» نشان داد می‌تواند سیمای جوان بذله‌گو و طناز را تغییر دهد.

موفقیت «جوجه تیغی» بیش از قصه ساده‌اش، به روایت صمیمی و سرراست افشاری مربوط می‌شد. او که بر متن تسلط کامل داشت، با دستی باز، شوخی می‌کرد، از تماشاگر خنده می‌گرفت و در لحظاتی، احساسات او را درگیر می‌کرد. در فاصله اجرای «جوجه تیغی» تا «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» افشاری، در سینمای ایران چند فیلم کمدی پر سر و صدا و پرفروش بازی کرده است. او در «فسیل» (کریم امینی)، تنها یک کمدین پولساز نیست، بلکه سعی کرده به شخصیت اسی، جوان آس و پاس و ساده‌دل پایین شهری، شیرینی و ملاحت بدهد. از میان انبوه بازیگران کمدی چند سال اخیر، افشاری در «فسیل» طراوتی دارد که اگر خودش مدام آن را در سینمای تجاری خرج نکند، برای تماشاگر دوست داشتنی و تازه است.

طبیعی است که سینمای کمدی، انبوهی نقش مشابه اسی به او پیشنهاد کند، اما مقاومت در برابر دستمزد‌های وسوسه‌کننده عمر بازیگری افشاری را تضمین می‌کند. نکته‌ای که به نظر می‌رسد، یکی از دغدغه‌های شکل‌گیری «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» است. در این نمایش، افشاری، مانند «جوجه تیغی» خودش را نقد کرده و در معرض داوری قرار می‌دهد. این رویکرد جسورانه، هوش بازیگری را نشان می‌دهد که فردای حرفه‌اش را در وضعیت سرخوشانه امروز، نمی‌بیند. او در این نمایش، نقش بازیگری را بازی می‌کند که دوره طلایی حرفه‌اش را پشت سرگذاشته و در مسیری که طی کرده، گرفتاری‌های فراوانی داشته است. برای آنکه روایت ملال‌آور نشود، افشاری، بخشی از بار قصه را روی دوش همبازی‌اش تینو صالحی قرار داده است.

تعامل و بده بستان‌های آن‌ها خوب از کار درآمده و ایده ارجاع به گذشته و نمایش «جوجه تیغی» تمهید مناسبی برای رفت و برگشت‌های قصه و انرژی گرفتن از آن نمایش است. «چه کسی …» متلک‌های سیاسی و تکه‌پراکنی‌های اجتماعی بیشتری نسبت به «جوجه تیغی» دارد، اما همه جذابیت نمایش به خاطر ترسیم این بازجویی و نقد بازی قدرت نیست. «چه کسی...» باز هم درباره بازیگری است، درباره سودایی که بر خلاف تصویر پرزرق و برق و باشکوهش، می‌تواند ویران کننده باشد و برای بهرامِ نمایش «چه کسی...» این گونه بوده است. افشاری با پیش کشیدن پای شبکه‌های اجتماعی، نقض حریم خصوصی و مسائلی از این دست، جامعه را نقد و با بازیگرانی که سرنوشتشان، از این طریق، تغییر کرده همدلی می‌کند.

برای افشاری به شهادتِ «چه کسی …»، دنیای بازیگری هنوز فریبنده و جذاب است. رویا‌های او همچنان روی صحنه جان می‌گیرند و مهرش به مردم (مخاطبانش) را آنجا حس می‌کند. او در این نمایش، بیش از آنکه بخواهد نماد هنرمند یا بازیگر ممنوع‌الکار باشد (که هست)، شبیه خودش است، خودش را در مواجهه با مأموران نظارت کننده قرار داده و به جلسه بازجویی خودخواسته‌ای تن داده تا به تماشاگر یادآوری کند، ترس‌ها و تردید‌های یک ستاره، غیرقابل باور نیست.

«چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» درباره زوال دوران ستاره‌هاست، درباره ترس از مواجه شدن با جهانی که بازیگر، دیگر در آن شناخته شده و محبوب نیست. تصویری از مواجهه عقل و عشق و جهان پر اضطراب هنرمند، پس از افول جایگاهش. همان طور که «جوجه تیغی» می‌تواند بار‌ها دیده شود و روایتی درباره امروز باشد، «چه کسی …» هم این ویژگی را دارد، چرا که قصه شهرت و پایان آن رنگ تکرار و کهنگی نمی‌گیرد.

منبع: خبرگزاری مهر